Welke nieuwe route wil jij bewandelen?
Vaak willen wij mensen veel. Ken je dat? Ineens. Ben je het zat. Alles moet anders, het roer moet om. Twintig kilo eraf en voortaan iedere dag sporten of eindelijk die verbouwing afmaken of een andere baan, et cetera. Wat het ook is waar je verandering in wilt of een voornemen voor hebt, onze neiging is om de lat enorm hoog te leggen. Iets wat ik in ieder geval wel herken.
Deze grote doelen houden in, dat je een behoorlijke ommekeer moet maken in vergelijking met wat je daarvoor deed. Dat betekent niet dat die doelen per definitie niet te realiseren zijn. Het vraagt alleen wel wat van je. Want voor je het weet, verval je in je oude gedrag.
Dit oude gedrag is immers helemaal ‘ingesleten in je hersenpan’. Je hebt dit gedrag jezelf aangeleerd, soms doe je het al jaren zo. Het is vertrouwd. Je zou het de ‘makkelijke weg’ kunnen noemen.
En als je je hersenen voorstelt als een soort wegennetwerk, dan is deze oude gewoonte ook nog eens een snelweg. Een snelweg? Ja, want voor je het weet zit je erop en als je er eenmaal oprijdt, dender je met vliegende vaart door. Zie dan nog maar eens een afslag te nemen.
Wat je eigenlijk wilt, is een nieuwe gewoonte. En dus een nieuwe weg aanleggen in jouw wegennetwerk. In plaats van de gebruikelijke route, wil je een alternatief. Je begrijpt; een nieuwe weg is niet zomaar gebouwd. Dit vraagt tijd. Ze zeggen bijvoorbeeld, dat het gemiddeld zo’n 66 dagen actieve (!) aandacht vraagt om een nieuwe gewoonte aan te leren op het gebied van eetgewoonten. Met uitschieters naar 254 dagen, bij hardnekkige gewoonten.
Hoe doe je dat dan zo’n nieuwe gewoonte aanleren?
Begin met het formuleren van een doel. Denk na over wat het is, wat je anders wilt hebben. Op het moment dat je doel vaag is, weet je ook niet wanneer je het behaald hebt. Dus maak het concreet.
Denk ook na over hoe het voelt als je je doel bereikt hebt en waarom je dit doel zo graag wilt bereiken. Als je als het ware kunt visualiseren ‘waar je heen wilt’, wordt het doel veel aantrekkelijker. Dit zorgt ervoor dat je een veel grotere motivatie hebt, om daadwerkelijk aan de slag te gaan met je gedragsverandering.
En dan? Nou, zoals de titel al zegt: Een pad ontstaat door te gaan lopen. Begin! Begin met kleine stapjes. Iedere beweging vooruit, is een stap dichterbij einddoel.
Daarom is het handig, om het doel op te delen in subdoelen. Of in kleine stappen, net hoe je het wilt noemen. Niet alleen maakt dit het makkelijker om aan het doel te werken, want het is iets kleins waar je mee aan de gang kunt. En als je dan tussentijds een (klein) doel bereikt, geeft dit een goed gevoel en motivatie om door te gaan.
Ook maken de kleine stappen het makkelijker om het gedrag vol te houden op het moment dat je het doel hebt bereikt. Immers, als je na het behalen van je doel je oude gedragspatroon weer oppakt, ben je zo weer terug bij af.
Nu vraag je jezelf vast af: ‘Heb jij dan geen slechte gewoontes Ryanne?’. Zeker wel. Er zijn een aantal, daar kom ik tot nu toe nog niet vanaf. Nagelbijten is er eentje van. En ik laat de wasmanden altijd net zo lang staan, tot er echt niets meer is om aan te trekken. Dit zijn misschien kleine dingen. Maar van iets groter van orde is: ik zou fitter willen zijn. Eerder naar bed, gezonder eten, meer sporten, minder wijn, vaker mijn oefeningen doen.
Je hoort het al. Een lekker veelomvattend doel. Mijn grootste valkuil bij het behalen van dit doel, is dat ik mezelf niet genoeg tijd gun. Dat begint al bij het maken van een plan, het bedenken van subdoelen. Dat moet van mijzelf gewoon even snel in m’n hoofd. Waardoor ik het eigenlijk niet concreet maak. En het onhaalbaar blijft.
Dus. Hier komt het. Ik ga een plan maken. Om fitter te worden. Dat is Stap 1. Voilá! En ik ga er zo meteen gelijk voor zitten. Het idee voelt goed. Is het te vroeg om mezelf daarvoor te belonen? 😉
Lees gelijk door: Deel 2 – Een pad ontstaat door te gaan lopen